Divers Cambodja

"Hebben jullie nog familie in Amerika of ergens anders wonen?" Deze vraag werd gesteld terwijl we aan het eten zijn met een Cambodjaans Amerikaanse familie en twee andere backpackers. "Ja, familie hebben we nog wel hier in Cambodja, tenminste dat hopen we. We weten alleen niet waar ze zijn." De Rode Khmer, daar zijn ze weer. Het communistisch regime dat 25% van de hele bevolking heeft uitgeroeid. Het blijft pijn doen om er over te horen. De verhalen zijn verschrikkelijk, de herinneringen nog erger. Haar vader/opa kon door de flashbacks niet langer dan 3 dagen blijven. Toch blijven ze vrolijk lachen en zeggen ze enthousiast dat ze wel een achteroom hebben gevonden! Dit is maar één verhaal van de vele, toch zijn de mensen hier altijd gastvrij, vriendelijk. Ze zijn er bovenop gekomen, ze leven nog. Het leven gaat verder en ze blijven vrolijk.

Zoooo, daar ben ik weer. Een beetje laat, maar uiteindelijk dan alsnog de tweede en laatste update. Bij de vorige update ben ik geëindigd bij het veelbelovende Stung Treng. Wat uiteindelijk een enorme flop bleek te zijn helaas. In de ochtend een dolfijnentoer geprobeert te regelen, maar ze hadden ironisch gezien geen tuktuks meer! De mensen zelf waren ook nogal chagrijnig, in tegenstelling tot de rest van het land, dus zijn we nog diezelfde ochtend richting Srae Om vertrokken. Vlakbij dit kleine dorpje ligt het fameuze, mysterieuze tempel Prasat Preah Vihear. Deze tempel staat op een berg dat letterlijk omringt is door Thailand. 3 jaar geleden was hier nog flnke oorlog tussen de twee partijen en is dit het gebied met de meeste mijnen per vierkante meter. De mijnen konden we misschien niet zien, maar het ruim aanwezige leger van Cambodja, inclusief machinegeweren en zandzakken waren niet te missen. Desondanks, of juist daarom, vind ik deze tempel wel echt de mooiste die wij tot nu toe gezien hebben. De reliëfs waren grotendeels nog intact en door de mysterieuze mist die eromheen hing was de sfeer perfect! Ook is het tempelcomplex gebouwd op 5 verschillende hoogtes, in tegenstelling tot de andere tempels, wat het extra uniek maakt.

S'middags, terwijl we terug naar de guesthouse gingen, kregen we ineens te horen dat er nog een share-taxi diezelfde middag richting Siem Reap ging en dat ze nog wel twee plekken overhadden. Uiteindelijk bleek dat wat in een minibus kan, kan ook in een taxi. Lekker met 10 personen in een 5-persoonstaxi. Och, je moet het maar zo zien. Nick was blij dat de auto een automaat was. Diezelfde dag in Seam Riep aangekomen, een guesthouse uitgezocht en meteen ook de planning gemaakt voor de komende drie dagen met onze gastheer, die ons uiteraard graag wilde helpen met het binnenstrijken van commissie, ehh ik bedoel met het boeken van onze diverse uitstapjes.

Wij dus de volgende dag om half 5 uit de veren om de zonsopgang bij de Angkor Wat te zien. Na een half uur naar de langzaam lichter wordende lucht te hebben gestaardt en geen zonsopgang te hebben gezien zijn we de tempels gaan bezichtigen. Ik moet zeggen, dat deed veel goed! Wat waren dat meesterwerken! Zo mooi, zulke gave relief tekeningen van alle boeddhistische verhalen! Geen toren, muur of hoekje was onversiert. Niet alles was mooi bewaardt gebleven, maar er was altijd een deel dat wel prachtig was. Het mooiste verhaal vind ik zelf 'The Churning of the Ocean Milk'. In dit verhaal gaan de demonen en engelen samenwerken om het elixir van onsterfelijkheid te bemachtigen. Uiteraard hebben de demonen een list waarbij ze het elixir voor zichzelf willen houden, maar dat wordt gelukkig gezien door Vishnu.

Op onze tweede dag in Seam Riep zijn we naar een 'floating village' geweest. De naam is een beetje afleidend, want de huizen drijven niet, maar staan allemaal op palen. Dit was heel erg speciaal om te zien, vooral ook het idee dat het water hier een verschil kan hebben van 8-10 meter hoogte. Helaas was het bij ons laag water, waardoor wij niet overal konden varen. Aan de andere kant konden wij nu wel zien hoe hoog die huizen nu eigenlijk staan en hoe dat nu precies gebouwt wordt, wat natuurlijk heel interessant is om te zien. De rest van de dag en de dag erna hebben we weer tempels gezien, waarvan een van deze tempels in de loop der jaren onder een rivier kwam te zitten. Gelukkig was het helder water en kon je op een aantal plekken door het water heen delen van de tempel zien.

Inmiddels waren we tempels wel een beetje zat geworden, dus was het tijd om verder te reizen. Onze volgende bestemming was Battambang, befaamd om de vele, jawel, tempels! Na een paar uurtjes te hebben rondgewandelt vonden we het wel welletjes. We hebben toen onze overnachting bij de guesthouse gecancelled en een nachtbus geboekt richting Koh Kong City. Gelukkig was het niet voor niks dat we naar Battambang zijn gegaan, want er is daar een grot die overvol zit met vleermuizen! Duizenden vleermuizen die allemaal met de schemering massaal naar buiten gaan! Hier hebben we de backpackers en de familie van bovenstaand gesprek ontmoet, waarmee we gezellig hebben gegeten.



Twee dagen later...
"AAAH! LEECHES!" Tja, als je in de jungle bent en er wordt gezegd dat je in het gebied kans heb op bloedzuigers dan betekent dat gewoon dat er bloedzuigers zijn. De Fransen die met ons meegingen met de jungletocht snapten dat niet. Tenminste, zo'n vermoeden heb ik na het bekijken van hun ietwat rare en paniekerige manier van het wegslaan van bloedzuigers van hun broek. Best wel komisch om te zien dat nadat dat gelukt is, het beestje soms wordt gekatapult richting de broek van fransoos nummer 2. Deze durfden tegen de middag niet meer verder en gingen met twee gezellige belgen terug naar huis. Nick en ik zijn wel wat gewend en zijn natuurlijk gewoon gebleven. Na het kamp te hebben opgezet gingen we in onze tas graven. Zoekend naar de schat die we hadden meegenomen. Bier. Ik kan je vertellen. Ook midden in de rimboe gaat een lekker biertje er prima in. Deze dag was ook mijn verjaardag, dus was het dubbelverdient! De dag erna weer langzaam teruggelopen, maar tussendoor zijn we nog wel naar een waterval geweest. Een bulderende, niet-zwembare, allesverslindende, natte waterval! Met hulp van onze goede gids konden we wel naar beneden klimmen, wat een nog beter gevoel gaf van de kracht en geweld van deze immense waterval. Tip voor de watervalklimmers onder ons: klim met je sokken aan, maar schoenen uit.

Het avontuur te hebben gehad zijn we naar Sihanoukville gegaan. Dit is een typische toeristische kuststad met veel stranden en de daarbijhorende strandtentjes en namaak Thaise party eilanden. Gelukkig of helaas was het regenseizoen in Cambodja, dus waren er weinig zonaanbidders te zien. Desondanks blijft dit een toeristische stad, wat te zien was aan ons, maar ook aan de tuktuks die ons vrij vaak lastigvielen met de zinnen: "Sir, tuktuk? Smoke, weed, smoke?" en hier en daar de echte waaghals aan de pier die vroeg of wij soms een 'special lady' wilden hebben. Dat wilde wij niet, maar je zag daar genoeg oude mannen met een harley of iets dergelijks waarvan je het waarschijnlijk niet wil weten wat zij hier doen. Nu vraag je je af, wat deden jullie daar dan? Wij hebben daar scootertjes gehuurt en daarmee een tempel, waterval en schattige aapjes die je kon voeren met popcorn gezien. De dag erna hebben we een bootreis gedaan om drie eilandjes te zien. Helaas werden dit er maar twee want het was vrij slecht weer met hoge golven. Dit maakte de reis zelf natuurlijk wel extra leuk, ook al hadden een aantal medepassagiers daar een andere mening over.

De dag na de boottrip was het dan zo ver en het onmogelijke werd mogelijk. Het olijke duo ging apart. Nick ging voor 4 dagen zijn PADI - Open Water duikcursus doen, terwijl ik het namaakpartyeiland ging bezoeken. Ik moet zeggen, het was vrij lastig om het bord te negeren waarop stond dat je drie gratis bier krijgt als je daar ging slapen. Dat is me dan ook niet gelukt en voordat ik het wist was ik gezellig met andere backpackers aan het praten. Echt een partyeiland zou ik het niet noemen in het regenseizoen, maar het was zeker weten erg gezellig daar. Wat ook grappig was, is dat je er alleen electriciteit had van 18:00 tot 22:00. Gelukkig hadden de meeste barren wel een eigen flinke accu, waardoor de muziek gewoon door ging.

Na de zeer emotionele hereniging zijn we op zoek gegaan naar een luxe hotel om te slapen, wat zeker weten gelukt is! De dag erna weer scootertjes gehuurd wat uiteindelijk een dure grap is geweest. We werden namelijk tegengehouden door agenten, want we reden door rood. Niet dat wij de enigen waren, maar wel blank. Gelukkig hadden we de privilege om zelf de hoogte van de boete te bepalen en zijn we daarna weer verder geknald. Op de terugweg weer bijna aangehouden, maar de enige agent die engels sprak herkende me nog en we konden weer snel verder rijden.
Het was inmiddels alweer bijna tijd om weer naar huis te gaan, maar we wilden nog een keer echt effe lekker knallen, letterlijk! Het liefst met een M16 of AK-47 op kokosnoten schieten bij een legerbasis in Pnomh Penh, bijvoorbeeld. Dit was echt heel erg gaaf en een mooie afsluiting van onze hobbelige, interessante, culturele en waanzinnige zomervakantie!


Ajuu, en bedankt voor het lezen. Tot de volgende keer!